شاید دیده باشید که در پای کوهی نوشته : یک روز با طبیعت 

در ارتباط با دیگران مخصوصا عزیزانمان نیز این مسئله وجود دارد . شاید بهتر باشد این جمله را به این ترتیب تغییر دهیم : یک روز را به همسرمان اختصاص دهیم . یا یک بعد از ظهر را به فرزندانمان اختصاص دهیم . یا یک شب را به نوجوانمان اختصاص دهیم .

در این مورد شاید عکس العمل بعضی ها اینگونه باشد . ما که همیشه در خدمت آنها هستیم . مگر برای که کار می کنیم ؟ مگر برای چه کسی زحمت می کشیم ؟ یا جملاتی شبیه این . ولی اختصاص یک زمان خاص با بقیه زمان های زندگی فرق می کند . تاثیر گذاری خیلی بیشتری دارد . و بقیه زحمات و تلاش های شما را هم پر رنگ تر می کند .

در این الگو ، شما به دیگران اجازه می دهید آن طور که دوست دارند ، با شما باشند . من در مورد اصل سازش و ملایمت و توجه به تمایلات سطحی افراد حرف نمی زنم . من درباره ی حضور کامل در کنار شخص دیگر حرف می زنم . درباره ی چیزی فراتر از علایق ، نگرانی ها ، نیاز ها و ترس ها . درباره ی حضور کامل با همسر و فرزندان و اجازه دادن به آنها برای بیان کامل خواسته ها و اهدافشان حرف می زنم .

اوقاتی از این قبیل در فرهنگ ما پیش بینی شده است مثل روز مادر ، روز زن ، روز نوجوان ، …… ولی اغلب اوقات این روز ها سرسری گرفته می شود . یا با تهیه یک هدیه در واقع آن را از سر باز می کنیم . درصورتی که عزیزان ما انتظار دریافت عشق و عاطفه را از ما دارند . و هدایای مادی شاید بتواند  نمادی از عشق و علاقه ما باشد .

اوقاتی از این قبیل ، در زندگی خانوادگی به قدری مهم است که می توان گفت محل پرورش عشق و تفاهم خانوادگی است . جایی که مهم ترین مشورت ها ، عمیق ترین تعالیم و عالی ترین تفاهم ها به وقوع می پیوندد . پس بهتر است خودمان هر جند وقت یکبار این اوقات  را برنامه ریزی کنیم و منتظر صفحات تقویم نباشیم .

این اوقات تک به تک ، در دوران نامزدی فراوان اتفاق می افتد . و موجب رویش عشق و علاقه در دل زوجین می شود . ولی اغلب بعد از ازدواج رنگ می بازد و جای خود را به روزمرگی می دهد .

این اوقات پر بار و تک به تک شالوده ازدواج موفق است و به قدری ازدواج را تقویت می کند که سبب می شود هر دو با عشق و احترام با هم رفتار کنند و کمک می کند  تا بیش از پیش مجذوب یکدیگر شوند .

این نوع خلوت کردن در ازدواج لازم است . همسران به نشستن در کنار هم و برنامه ریزی در مورد آینده نیاز دارند . برنامه ریزی کار آسانی نیست و مستلزم تفکر است . بسیاری از ما به قدری گرفتار برنامه های شلوغ و تلفن های اجباری و بحران های کوچک و بزرگ هستیم ، که مدت ها هیچ گفتگوی مفید و معنا داری با همسرمان نداریم .

برنامه ریزی در هر فعالیتی که در زندگی انجام می دهیم ، لازم و ضروری است . به راستی مهم ترین تلاش و فعالیت در زندگی ، ایجاد خانواده موفق است . وقتی زوجی با هم و با اراده ی راسخ به سوی مشکلات گام بر می دارند ، درهایی به سوی بینش و راه حل های موثر باز می شود . بینش ها عمیق تر و راه حل ها کاربردی تر می شود .

بی معنا نیست که می گویند بزرگترین کاری که برای فرزندانتان می توانید انجام دهید ، دوست داشتن همسرتان است . این روابط خصوصی مستحکم احساس امنیت را در خانواده ترویج می دهد زیرا مهم ترین و اولین رابطه در یک خانواده ، رابطه ی زن و شوهر است .

کیفیت این رابطه بر کیفیت زندگی خانوادگی تاثیر می گذارد و حتی هنگام دعوا و مشاجره نیز اهمیت بسیاری دارد که زن و شوهر باهم مودبانه حرف بزنند و هرگز در حضور بچه ها ،به هم پرخاش نکنند . زیرا بچه ها هرگز این مشاجرات را فراموش نمی کنند .

کودکان احساس امنیت خود را بیشتر از نوع رفتاری که پدر و مادر با هم دارند ، کسب می کنند .بنابراین ساختار روابط ، تاثیر بسزایی بر فرهنگ خانواده دارد.

هیچ گاه فراموش نکنید تکه ای از اوقات شما با ارزش ترین هدیه ای است که می‌توانید به عزیزانتان هدیه کنید . تمام هدایای مادی فانی است و تنها نمادی از عشق و علاقه شما می تواند باشد . ولی زمان و عمری که به عزیزانمان اختصاص می دهیم عین  واقعی عشق  ماست .