چگونه دنیا را برای زنان امن و امان سازیم؟
چنانچه واقعاً برآنیم که در دنیای خارج امنیتی برای خود به وجود آوریم، باید ابتدا امنیت را در درونمان برای خود خلق کنیم، اگر هنگامی که خود را برای رفتن به رختخواب آماده می کنیم، به آینه نگاه کنیم و خودمان را به خاطر سینه های بزرگ یا رانهای پرچربی مورد لعن و نفرین قرار دهیم، در جهت صحیحی قدم برنمیداریم.
ما با خودمان احساس امنیت نمی کنیم؛ اگر نتوانیم در درون خود جای امن و بی خطری برای جسم مان به وجود آوریم_ قواره بدن، اندازه آن و وظایف طبیعی و وزن آن _
چنانچه قرار باشدتا قیام قیامت بدن هایمان را تحقیر کنیم، گرسنگی بدهیم و پیام های منفی بخورانیم، چگونه می توانیم انتظار داشته باشیم کسی در دنیای بیرون برای ما سلامتی و تندرستی یا امنیت به وجود آورد؟
حتی اگر آنها خدمتی انجام دهند، ما باز هم تروریست درونی خودمان را به این سو آن سو حرکت می دهیم.
حقیقت این است که ما فقط می توانیم خودمان را تغییر دهیم، و نه هیچ کس و هیچ چیز دیگر را.
این خبر خوشی است و بدین معناست که نباید منتظر بمانیم که دیگران این کار را برای ما انجام دهند.
روی یکی از مجلات زنان نوشته شده بود: «مردمی که در انتظارشان بودیم، خود ما هستیم».
آیا این جمله به شما انرژی نمیدهد؟ هم اکنون می توانیم شروع به نجات خود کنیم، هم اکنون می توانیم زندگی را برای خودمان شروع کنیم.
هنگامی که از درون تغییر می کنیم، بدین سان که به خود اجازه می دهیم جراحات و هیجان های سرکوب شده در طولانی مدت، و همچنین امیدها و رویاهایی را که برای خود، خانواده و سیاره مان داشتیم، مالک شویم و تجربه کنیم، شرایط زندگی مان در دنیای خارج هم تغییر پیدا می کند.
هرگونه اقدامی در راه تغییرات اجتماعی باید دست در دست تمایل ما به تحقق این مهم صورت بگیرد که تصمیم بگیریم کلیه پیام های درونی شده، عیب جویی، شک و بدبینی و تنفر از خود را که در کلیه سلولهای ما ضبط و ثبت شده از صفحه ذهنمان پاک کنیم. در غیر اینصورت اعمال ما از منابعی سرچشمه میگیرند که ناسالم می باشند و اغلب دوگانگی و تضاد و رنج به وجود می آورند.
تحت هدایت خدای یگانه بودن، یعنی همسو و هماهنگ با راهبر درونی جلو رفتن.
خوب گوش دهید . فکر می کنیدقدم بعدی که باید بردارید، چیست؟ شاید لحظه ای سکوت کردن بهترین روش برای درمان یا خدمت باشد. شما باید خودتان راه خویشتن را پیدا کنید.
امرسون یکبار نوشت:« اساس و بنیاد قهرمانی، اعتماد به نفس است.» اعتماد به نفس از قهرمانی هم مهم تر است. اعتماد به نفس ضمناً اساس ِ اعتماد به حس شهود و صدای شفا بخش سلولهای ماست.
بیرون کشیدن پیام اصیل و معتبر از خردهای درونی مان ( و سلولها) کار کوچکی نیست. این در واقع کار قهرمانانه ای است.
شهامت می خواهد یاد بگیرید به خود و جسم تان صرف نظر از زخم ها و صدماتی که دیده اید، صرف نظر از وزن کنونی تان، صرف نظر از زخم ها و صدماتی که دیده اید، صرف نظر از وزن کنونی تان، صرف نظر از اینکه با چه کسی ازدواج کرده اید یا همسر دلخواهتان چه کسی بود، احترام بگذارید.
خود درمانی و شفای خود، فرآیندی کاملاً شخصی و ضروری است. خودشفا بخشی نیاز به خلع سلاح شخصی دارد. شما حق ندارید با پاره ای از وجودتان که سعی دارد چیزی به شما بگوید، جنگ و ستیز کنید. به جنگ تسلیحاتی با خود پایان دهید.
خود را متعهد سازید به رویاهایتان جامۀ تحقق بپوشانید. _البته هرکدام در جای خود_ این فرآیندی است که برای شفای خانواده های ما، جوامع ما و سیاره ما مورد نیاز است.
ممکن است هم اکنون ، قدم به جلو گذارید، با یک خواب کوتاه، در آغوش کشیدن یک کودک، لذت بردن از تابش آفتاب یا صرف آهسته یک غذا، در حالی که در عمق وجودتان خبر دارید که قدم بعدی برای شفابخشی و شادمانه زیستن، عن قریب در آنجاست. به انتظار شما که به آن گوش دهید ، در این انتظار که از طریق شما تبلور پیدا نماید.
Dr. Christiane Northrup
راز آرامش در کانون گرم خانواده
