چگونه از مادری کردن برای همسرمان دست برداریم؟
در زیر راه کارهایی ارائه شده که در تغییر نقش شما از یک مادر به یک معشوقه خوب برای نامزد یا همسرتان، مفید خواهند بود.
۱- از انجام دادن کارهایی که همسرتان می تواند خودش انجام دهد، پرهیز کنید. رفتار مادرانه داشتن در حق همسرتان بمانند اعتیاد است. همان طور که در مورد تمامی اعتیادها نیز صدق می کند و تنها راه نجات، ترک کردن است. این بدان معناست که وقتی همسرتان می پرسد، کلیدهایم کجاست؟ به او بگویید: نمی دانم. اجازه دهید، خودش دنبال آن ها بگردد.
چنان که همسرتان عادت دارد کارهایش را برایش انجام دهید، ممکن است کمی طول بکشد تا خودش را با این رفتار جدید وفق بدهد.در ابتدا امکان دارد برایش مشکل باشد.ممکن است یأس ها و سرخوردگی هایش را تحمل کنید، چرا که مدتی طول خواهد کشید تا کارهایی را که سال ها برای خودش انجام نداده انجام بدهد. اگر زندگیتان گیج کننده تر ومغشوش تر به نظر آمد، تعجب نکنید. احتمال دارد در ابتدا به میهمانی ها دیرتر برسید، چرا که او نمی تواند کلیدهایش را بیابد.ولی به زودی می آموزد که هر شب آن ها را در جای مخصوصی بگذارد.
البته این بدان معنا نیست که چنان چه همسرتان پرسید، کلیدهایش کجا است؟ شما جواب دهید:«خودت پیدایش کن، من که مادر تو نیستم» حتی در این جا توصیه ام این نیست که می بایست در حق همسرتان مهربان و حمایتگر نباشید، بلکه هدف صرفاً بدین معناست که چگونه بیشتر به مانند یک همسر و معشوق و کمتربه مانند یک مادر با او رفتار کنید.
۲- با نامزد یا همسرتان به مانند شخصی لایق، دانا، توانا وقابل اعتماد رفتار کنید. اطلاعاتی که خودش می بایست به خاطر داشته باشد را به او یادآوری نکنید. سعی ننمایید به جایش فکر کنید و یا تقویمش باشید. بلکه به گونه ای رفتار کنید که دریابد بزرگسالی فهمیده و توانا است که شما همیشه می توانید روی او حساب کنید. به خاطر داشته باشید از آن جا که مدت ها در حقش مادری می کردید و برنامه هایش را ترتیب می دادید، کمی تنبل شده است. به طرزی ناخودآگاه ممکن است در به خاطر سپردن قرار ملاقات ها و مسئولیت هایش به شما تکیه کند. بنابراین طبیعی است هنگامی که از این کار دست می کشید، بعضی از کارهایش را فراموش کند. مثلاً برخی ازحساب ها را نپردازد و یا این که آشغال ها را هر شب دم در نگذارد.در این گونه مواقع سرزنشش نکرده و از او انتقاد نکنید، بلکه با یأس او همدردی کرده و به دنبال کار خود بروید.
به عنوان مثال فرض کنید همسرتان روز پنجشنبه یک وقت برای دندانپزشکی دارد. صبح هنگامی که می خواهد به سر کار برود، بدون این که چیزی بگویید با او خداحافظی کنید، عصر هنگامی که به خانه بر می گردد، می گوید:خیلی از دست خودم عصبانی ام، منشی دکتر به محل کارم تلفن کرد . حتی ممکن است از دست شما هم شاکی باشد که چرا یادآوری نکرده اید . در این موقع بدون سرزنش و انتقاد فقط به او بگویید : اوه، عزیزم خیلی بد شد، اما مسئله ای نیست، مطمئنم دوباره میتونی یک وقت جدید بگیری.
هنگامی که به دفعات کافی این قرار ملاقات ها فراموش شود، همسرتان به طرزی طبیعی می آموزد که چگونه برنامه هایش را به خاطر بسپارد یا یادداشت کند .
۳- هیچ گاه آن گونه که مادرها با بچه هایشان صحبت می کنند با همسرتان صبحت نکنید. به خودتان قول بدهید با نامزد یا همسرتان طوری صحبت نکنید، گویی او یک پسر بچه ی پنج ساله می باشد. این به آن معنا است که اصلاً او را نکوهش نکنید. اشکالی ندارد اگر بگویید از دستش ناراحت و عصبانی هستید، اما این کار را به گونه ای که یک بزرگسال با بزرگسال دیگر انجام می هد، انجام دهید. نه مثل یک مادر عصبانی که از دست پسر بچه ی شیطانش به ستوه آمده است.
۴- مسئولیت هایی را که دوست دارید به عهده بگیرد به او واگذار کنید و چنان چه اشتباه هایی مرتکب می شود، مسئولیت ها را از او سلب نکنید. می دانم این کار برای بعضی از شما تا چه حد مشکل است.این بدان معناست که کنترل کردن همه چیز را رها نمایید و اعتماد کنید. همه چیز به خوبی پیش خواهد رفت، حتی هنگامی که همه ی موارد آن طور که می خواستید، پیش نمی رود ، باید به این کار ادامه دهید .
ممکن است هنگامی که همه ی موارد بد پیش می رود، وسوسه شوید دخالت کرده و کنترل اوضاع را دوباره خودتان بدست بگیرید. به عنوان مثال: موسم تعطیلات نزدیک شده و می دانید همسرتان هیچ گونه اقدامی برای تهیه ی جا انجام نداده و یا نامزدتان موقع درست کردن سالاد بیش از حد سس استفاده می کند، در حالی که مطمئن هستید این مقدار سس غذا را بدمزه خواهد کرد. هرگز وسوسه نشوید او را نجات بدهید.به او اجازه دهید اشتباه کند و عواقب آن را نیز بپذیرد.زیرا تنها از این راه می تواند بیاموزد که کارها را بدرستی انجام دهد.
۵- از رفتارهای مادرگونه خود لیستی تهیه کنید.کمی بنشینید و از تمامی عادت هایی که در روابط تان نقش مادرانه داشته، لیستی تهیه کنید. چند هفته مراقب اعمال و رفتارتان باشید. هر وقت مچ خودتان را گرفتید، مواردی را به یادداشت ها اضافه کنید.چنان چه شهامت دارید از نامزد یا همسرتان هم بپرسید . از این کار واهمه نداشته باشید از او بخواهید که کارهایی که او دوست ندارد انجام بدهید را صادقانه به شما بگوید . ومواردی که او نیز اشاره می کند را به لیست خود اضافه کنید. اگر لیست شما طولانی از آب درآمد. تعجب نکنید «اولین قدم در تغییر رفتارهای خود، آگاه شدن از آن ها است»
۶- پشتکار داشته باشید و در تعقیب روش های جدید و بر حذر بودن از اشتباه های گذشته، ثابت قدم باشید.به تعهدات خود عمل کنید و نگران عواقب آن نیز نباشید.