اضطراب یک احساس ناراحتی مانند نگرانی یا ترس است که می‌تواند خفیف یا شدید باشد. هر فردی در مقطعی از زندگی خود احساس اضطراب دارد. برای مثال، ممکن است در مورد شرکت در یک امتحان، یا انجام یک آزمایش پزشکی یا مصاحبه شغلی احساس نگرانی و اضطراب کنید. در چنین مواقعی، احساس اضطراب می تواند کاملا طبیعی باشد. اما برخی از افراد به سختی می‌توانند نگرانی‌های خود را کنترل کنند. احساس اضطراب آنها ثابت‌تر است و اغلب می‌تواند بر زندگی روزمره آنها تأثیر بگذارد. تجربه گاه به گاه اضطراب بخشی طبیعی از زندگی است. با این حال، افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی اغلب نگرانی و ترس شدید، بیش از حد و مداوم در مورد موقعیت های روزمره دارند. اغلب، اختلالات اضطرابی شامل دوره های مکرر احساسات ناگهانی اضطراب و ترس یا وحشت شدید است که در عرض چند دقیقه به اوج خود می‌رسد (حملات پانیک). این احساسات اضطراب و هراس با فعالیت‌های روزانه تداخل دارد، کنترل آن دشوار است، با خطر واقعی تناسب ندارد و می‌تواند برای مدت طولانی ادامه یابد. برای جلوگیری از این احساسات ممکن است فرد از مکان ها یا موقعیت ها دوری کند. علائم ممکن است در دوران کودکی یا نوجوانی شروع شود و تا بزرگسالی ادامه یابد. اختلال اضطراب فراگیر (GAD) یکی از شایع ترین اختلالات روانی گزارش شده است (ویچن و هویر، ۲۰۰۱)، با شیوع ۱۴.۲ درصد در طول زندگی (موفیت و همکاران، ۲۰۱۰) است. علامت غالب آن به صورت نگرانی مداوم، بیش از حد و غیرقابل کنترل ظاهر می شود (انجمن روانشناسی آمریکا، ۲۰۱۳). GAD همچنین با مشکل در تمرکز، مشکل در خواب، بی قراری، خستگی مزمن، تحریک پذیری و تنش عضلانی مشخص می شود. نگرانی و سایر علائم GAD با پریشانی و اختلال عملکردی در حوزه های مختلف زندگی، حتی در افراد دارای سطوح تحت بالینی همراه است(جنتس و روسیو، ۲۰۱۴، کسلر و ویچن، ۲۰۰۲). برای والدین مهم است که مراقب علائم اضطراب باشند و اگر فرزندشان مشکل دارد از متخصص کمک بگیرند. چندین درمان مبتنی بر شواهد برای کودکان مبتلا به اضطراب وجود دارد، از جمله درمان شناختی-رفتاری (CBT)، دارو درمانی و سایر مداخلات حمایتی. با درمان و حمایت مناسب، اکثر کودکان مبتلا به اضطراب می‌توانند یاد بگیرند که علائم خود را مدیریت کنند و زندگی رضایت بخشی داشته باشند.

      اضطراب علامت اصلی چندین بیماری است، از جمله: اختلال هراس، فوبیا، مانند آگورافوبیا یا کلاستروفوبیا، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)، اختلال اضطراب اجتماعی (فوبی اجتماعی)، اختلال اضطراب فراگیر (GAD) که یک وضعیت طولانی مدت است که باعث می شود به جای یک رویداد خاص، نسبت به طیف گسترده ای از موقعیت‌ها و مسائل احساس اضطراب کنید. افراد مبتلا به GAD اغلب روزها مضطرب هستند و اغلب تلاش می کنند تا آخرین باری را که احساس آرامش کردند را به یاد بیاورند. به محض برطرف شدن یک فکر مضطرب، ممکن است در مورد موضوع دیگری ظاهر شود.

علائم اختلال اضطراب فراگیر (GAD)

GAD می تواند هر دو علائم روانی (روانی) و جسمی ایجاد کند. این موارد از فردی به فرد دیگر متفاوت است، اما می تواند شامل موارد زیر باشد: احساس بی قراری یا نگرانی، مشکل در تمرکز یا خوابیدن، سرگیجه یا تپش قلب.

اگرچه احساس اضطراب در زمان‌های خاص کاملاً طبیعی است، اما اگر اضطراب بر زندگی روزمره تأثیر می‌گذارد یا باعث ناراحتی فرد می‌شود لازم است به پزشک مراجعه کند.

چه چیزی باعث اختلال اضطراب فراگیر (GAD) می شود؟

علت دقیق GAD به طور کامل شناخته نشده است، اگرچه به احتمال زیاد ترکیبی از چندین عامل در آن نقش دارند.

تحقیقات نشان داده است که این موارد ممکن است شامل موارد زیر باشد:

ژن هایی که از والدین به ارث می‌رسد.

داشتن سابقه تجربیات استرس زا یا آسیب زا، مانند خشونت خانگی، کودک آزاری یا قلدری

داشتن یک وضعیت سلامتی طولانی مدت دردناک، مانند آرتریت

داشتن سابقه سوء مصرف مواد مخدر یا الکل

اما بسیاری از افراد بدون هیچ دلیلی به GAD مبتلا می‌شوند.

همچنین درک عواملی که ممکن است برای حفظ علائم GAD مفید باشد، گامی حیاتی برای کمک بهتر به افراد مبتلا به GAD است. بسیاری از نظریه ها و مطالعات عواملی را که GAD را مشخص می‌کنند، از جمله حساسیت عاطفی زمینه ای، باورهای منفی در مورد توانایی فرد در مدیریت مشکلات زندگی، و باورهای منفی در مورد کنترل، بررسی کرده اند. از بین نظریه‌هایی که به دنبال توضیح علت شناسی و حفظ آسیب شناسی GAD هستند، چندین مورد نگرانی را به عنوان یک پاسخ اجتنابی شناختی و هیجانی به تهدیدات درک شده آینده تعریف می‌کنند (بروکوک و همکاران، ۲۰۰۴). با این حال، نگرانی اخیراً به دلیل نقش آن در ایجاد و حفظ احساسات منفی شناخته شده است (اتاویانی و همکاران، ۲۰۱۶، استاینفورث و همکاران، ۲۰۱۷). در پرتو این پیشرفت ها، نیومن و لرا (۲۰۱۱) مدل اجتناب از کنتراست( CAM )را به عنوان روشی جدید برای درک پدیده اجتناب در GAD پیشنهاد کردند. این دیدگاه نگرانی را تلاشی برای تنظیم هیجان می‌داند که از احساسات منفی اجتناب نمی‌کند، بلکه تغییرات قوی در احساسات منفی است (بوی و لیرا، ۲۰۲۳).

     مطالعات اپیدمیولوژیک نشان می‌دهد که اختلالات اضطرابی بسیار شایع هستند و علت مهمی برای اختلال عملکردی هستند. آنها شایع ترین اختلالات مردانه در جامعه را تشکیل می‌دهند. فوبیاها رایج ترین و با بالاترین میزان فوبیای ساده و آگورافوبیا هستند. اختلال پانیک (PD) و اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD) کمتر دیده می شود (۲٪ شیوع مادام العمر)، و نتایج متناقضی برای فوبیای اجتماعی (SP) (2٪ -۱۶٪) و اختلال اضطراب فراگیر (GAD) (2٪- ۳۰٪) وجود دارد.  این مطالعات بر اهمیت تعریف دقیق اختلالات با استفاده از معیارهای تشخیصی و ارزیابی بدون ابهام تأکید می‌کند. مرزهای بین اختلالات اضطرابی اغلب به درستی تعریف نشده است و موارد ممکن است بر اساس تعریف اعمال شده بسیار متفاوت باشد. فوبیای ساده، آگورافوبیا و GAD در vmrnen شایع تر است، در حالی که هیچ تفاوت جنسیتی برای SP، PD و OCD وجود ندارد، اختلالات اضطرابی در افراد جدا شده، مطلقه و بیوه شایع‌تر است. شیوع آنها در افراد ۲۵ تا ۴۴ سال بالاترین و در افراد بالای ۶۵ سال کمترین میزان است. سن شروع انواع مختلف اختلالات اضطرابی بسیار متفاوت است: اختلالات هراسی در اوایل زندگی شروع می شود، در حالی که PD در بزرگسالی جوان رخ می‌دهد. مطالعات بالینی – به جای اپیدمیولوژیک – عوامل خطر مانند رویدادهای زندگی، تجربیات دوران کودکی و عوامل خانوادگی را بررسی کرده اند. اختلالات اضطرابی سیر مزمن و مداوم دارند و اغلب با سایر اختلالات اضطرابی، اختلالات افسردگی و سوء مصرف مواد همراه هستند. اختلالات اضطرابی اغلب مقدم بر اختلالات افسردگی یا سوء مصرف مواد هستند، تشخیص های همراه ممکن است بر عوامل خطر مانند اختلال عملکرد و کیفیت زندگی تأثیر بگذارند. مشخص نیست که آیا برخی از اختلالات اضطرابی (به عنوان مثال، PD) عوامل خطر برای خودکشی هستند یا خیر. همبودی اختلالات اضطرابی پیامدهای مهمی برای ارزیابی و درمان دارد و عوامل خطر باید بررسی شوند. علت شناسی، تاریخچه طبیعی و پیامد این اختلالات باید در مطالعات اپیدمیولوژیک بیشتر مورد توجه قرار گیرد(مارتین، ۲۰۲۲).

Borkovec, T. D., Alcaine, O. M., & Behar, E. (2004). Avoidance theory of worry and generalized anxiety disorder.‏

Boi, C., & Llera, S. J. (2023). Contrast avoidance prospectively mediates effects of fear of emotional responding, negative problem orientation, and sensitivity to low perceived control on generalized anxiety disorder symptoms. Journal of Anxiety Disorders, ۹۵, ۱۰۲۶۸۲.‏

Newman, M. G., & Llera, S. J. (2011). A novel theory of experiential avoidance in generalized anxiety disorder: A review and synthesis of research supporting a contrast avoidance model of worry. Clinical psychology review, ۳۱(۳), ۳۷۱-۳۸۲.‏

Martin, P. (2022). The epidemiology of anxiety disorders: a review. Dialogues in clinical neuroscience.‏

Ottaviani, C., Thayer, J. F., Verkuil, B., Lonigro, A., Medea, B., Couyoumdjian, A., & Brosschot, J. F. (2016). Physiological concomitants of perseverative cognition: A systematic review and meta-analysis. Psychological bulletin, 142(3), 231.‏

Steinfurth, E. C., Alius, M. G., Wendt, J., & Hamm, A. O. (2017). Physiological and neural correlates of worry and rumination: Support for the contrast avoidance model of worry. Psychophysiology, ۵۴(۲), ۱۶۱-۱۷۱.‏