گزیده ای از سخنان ویکتور هوگو
به کسی عشق بورز که لایق عشق تو باشد نه تشنه عشق … چون تشنه عشق روزی سیراب می شود. ویکتور هوگو
مانند پرنده باش که روی شاخه سست و ضعیف لحظه ای می نشینید و آواز میخواند و احساس میکند که شاخه می لرزد ،اما به آواز خواندن خود ادامه می دهد زیرا مطمئن است که بال و پر دارد.ویکتور هوگو
بیش از آنکه خزان از راه برسد ، از هر بهار بهره مند شو . ویکتور هوگو
زندگی شما از زمانی آغاز میشود که افسار سرنوشت خویش را در دست گیرید. ویکتور هوگو
چقدر باشکوه است که دوستت بدارند و به مراتب باشکوه تر است که دوست بداری! ویکتور هوگو
بدون دادگری هیچگونه پیش داوری درست نیست. ویکتور هوگو
در نوشتن از آنچه دیگران نوشته اند ، نباید یاری خواست ،بلکه از جان و دل خویشتن است که باید یاری جست. ویکتور هوگو
اگر انسان بتواند رنج را نیز به مانند شهری ترک گوید،می تواند خوشبختی را از سر گیرد. ویکتور هوگو
ازدواج چیز شگفت آوری است،گاه شیران را روباه و گاه روبهان را شیر میکند. ویکتور هوگو
جان آدمی چه اندوهگین است ،هنگامی که اندوهش از عشق است. ویکتور هوگو
عشق ، زیبا و زشت نمیشناسد. ویکتور هوگو
هر زن پاکدامنی ،زیبا و دلپسند است. ویکتور هوگو
زندگانی گل است و عشق ، عسل آن. ویکتور هوگو
هر کس ارزش خود را خود تعیین میکند. ویکتور هوگو
اگر چشم و هم چشمی در زندگی بشر نبود ،نه نوآوری میشد نه کشفی. ویکتور هوگو
از لابه لای شدیدترین تاریکی ها ، نور راستی برافروخته می شود. ویکتور هوگو
آنچه میگویی بکن و آنچه میکنی بگو! ویکتور هوگو
لغزش انسان تدریجی است . بدیها در وجود ما ،پای حاضر و آماده و نامرئی دارند .حتی کسانی که از ما با ظاهر پاک و آراسته ، چنین ویژگیهایی دارند. ویکتور هوگو
اگر نمیخواهی تو را بیازمایند ، کار خود را درست انجام بده . ویکتور هوگو
بزرگترین آزمون گیرنده ، خداست و کوچکترین آزمون دهنده ، بنده ی خدا. ویکتور هوگو
روزی جهانیان ،همه دست برادری به یکدیگر خواهند داد و آن روزی است که بدبختی و تیره روزی در گستره جهان یافت نخواهد شد. ویکتور هوگو
هرچه خدایی نیست ، فرو ریختنی است. ویکتور هوگو
یک پرنده کوچک که زیر برگها آواز میخواند برای اثبات خدا کافی است. ویکتور هوگو
عذاب وجدان ، بدتر از مرگ در بیابان سوزان است. ویکتور هوگو
هر چه از کوه بالاتر می رویم ، چشم انداز گسترده تری می بینیم. ویکتور هوگو
لطف زن مانند ماسه خطرناک است. ویکتور هوگو
چقدر عاقلند آنهایی که در عشق احمق اند. ویکتور هوگو