خداوند هیچگاه بندگانش را فراموش نمی کند .

عصر یکی از روزهای سرد تعطیل بود .پسر کوچک شش هفت ساله ای مقابل ویترین مغازه ای ایستاده بود. پسر کوچک کفشی به پا نداشت و لباس هایش همه مندرس بودند . زن جوانی که از آنجا رد می شد با دیدن پسر اشتیاق و آرزو را در چشم های بی فروغش خواند .

زن جوان بدون معطلی دست پسر بچه را گرفت و او را به داخل برد .او  برای پسر بچه یک جفت کفش و یک دست لباس گرم خرید .

بعد از خرید از مغازه بیرون آمدند و زن به پسر بچه گفت :  خداحافظ حالا می توانی به خانه بروی و تعطیلات خوبی داشته باشی .

پسر بچه نگاهی به زن انداخت و پرسید :«خانم ،آیا شما خدا هستید ؟»

زن جوان لبخندی زد و پاسخ داد: «نه پسر ، من فقط یکی از بنده های خدا هستم !»

سپس پسر کوچولو لبخندی زد و گفت : « مطمئن بودم که شما باید رابطه ای با او داشته باشید . »

https://telegram.me/kanongarm