خداوند جهان خلقت را در خدمت انسان قرار داده است .
جهان خلقت بخشاینده ، با شکوه ، هوشمند ، زیبا ، پر نشاط ، آرام، منظم ، زنده و پویا ، دوست داشتنی ، با گذشت و آماده تامین نیاز های ماست .
جهان بر طبق اعتقادات ، افکار و اعمالمان با ما رفتار کرده ، نیاز ها و خواسته های ما را برآورده می سازد . ما باید تصمیم بگیریم که چقدر می خواهیم شاد باشیم و سپس اقدام کنیم . جهان سخاوتمند به نوبه خود با ما همکاری خواهد نمود تا به خواسته هایمان برسیم .
کشاورزی که می خواهد مثلا سیب تولید نماید از تمام دانش خود و امکاناتی که در اختیار دارد استفاده می کند . ( بعد از تصمیم کشاورز حتی امکانات را نیز جهان خلقت به طور معجزه آسایی فراهم می کند ).
او نهال سیب را می کارد و منتظر می ماند .به جز آبیاری و مبارزه با آفات احتمالی یا علف های هرز ، کار دیگری ندارد . اساسی ترین عوامل رشد و تولید میوه را نظام خلقت به طور رایگان در اختیار کشاورز می گذارد . این عوامل عبارتند از : آب ، نور خورشید ، دی اکسید کربن ، مواد غذایی و معدنی خاک ، گرده افشانی بوسیله باد و حشرات و تمام استعداد هایی که به طرز حیرت آوری در نهال سیب به ودیعه گذاشته شده است . تا رشد کرده و سیب بدهد .
عوامل محیطی رشد برای همه گیاهان یکسان است ولی هیچگاه اشتباهی رخ نمی دهد و نهال سیب رشد کرده و سیب تولید می کند نه میوه دیگر . قوانین خداوند مطلق و بی نقص است .
قطعا بین این کشاورز و جهان مشارکت وجود دارد . اگر قرار باشدبرای طرفین این مشارکت سهمی قائل شویم ، به ازاء هر واحد کار کشاورز باید یک میلیون واحد برای کار و کمک جهان سهم قائل شویم .
دنیا سخی ، بخشنده و بزرگوار است و این سخاوتمندی و بزرگواری فقط به کشاورز محدود نمی شود . و هر فردی در محدوده کاری خودش از این سخاوت بهره مند می شود . به شرطی که سهم خود را ایفا کرده باشد . یعنی اگر کشاورز تصمیم بگیرد سهم خود را دریغ کند و در خانه بماند و کاری انجام ندهد ، جهان خلقت نیز سهم خود را دریغ خواهد نمود .
نشان دیگر بخشندگی جهان این است که از مشارکتش با انسان عایدی نمی خواهد. یعنی بخشندگی بی قید و شرط .
جهان طبیعت با اینکه شریک بزرگ تر است ، سهمی نمی خواهد ولی شریک کوچکتر باید به وظیفه خود عمل کند و سهم کوچکی از بهره این مشارکت پر سود را به نیازمندان ببخشد .
شگفت آنکه وقتی کشاورز اندکی از سهم شریک را به نیازمندان می بخشد ، جهان از سر سخاوت و بزرگ منشی اش ، به او بیشتر عطا می کند. به صورت برکت در کار و به صورت آرامش خاطر و شادی و خوشحالی .
چه معامله حیرت آوری .
شما را نمی دانم ولی من با اندیشیدن به این همه عوامل و قوانین حیرت آور و شگفت انگیز ، از خداوند به علت بخشندگی بی حدش قدر دانی کرده و احساس شادی زاید الوصفی می کنم .
یکی از قوانین طبیعت و نظام خلقت این است که انسان هر چه بیشتر به عملکرد جهان و اجزایش فکر کند ، قدر دان آنها باشد و نسبت به طبیعت احساس حرمت ، عزت و عشق کند ،از الطاف جهان بیشتر بهره مند می شود بیشتر از زندگیش لذت می برد و شادی بیشتری را تجربه می کند .
بنابر این لزومی ندارد نگران چگونگی تامین نیاز های زندگیمان باشیم ولی لازم است سعی و کوشش کنیم .
ما بر حسب اعتقاد، باور ، افکار، اعمال آرزو ها و خواسته های خود انتخاب می کنیم و نظام خلقت یا جهان آفرینش به بهترین نحو ممکن برای ما فراهم می کند .
بنابراین آنچه تاکنون برای من رخ داده نتیجه اختیار و انتخاب های خودم بوده و من به تنهایی مسئول تمام حوادثی هستم که تاکنون برایم پیش آمده و پس از این نیز خواهد آمد .
ممکن است افکار ، خواسته ها، اعمال و آرزوهای خود را به یاد نیاورم ولی نظام خلقت با حافظه خلل ناپذیرش آنها را ثبت و اجرا می کند .